تفریح یکی از مهمترین اصول زندگی اجتماعی برای رفع خستگی جسمی و روحی انسان است  . بطوری که در احادیث و روایات به صورت مستقیم و غیر مستقیم از آن  یاد شده است.
برای مثال : در حدیثی از حضرت علی(ع) آمده است که :
براى مؤمن (در شبانه روز) سه وقت است، زمانى براى (نیایش) و مناجات با پروردگارش، و زمانى براى تأمین معاش زندگى‏اش، و زمانى براى واداشتن نفس به لذّت‏هایى که حلال و مایه زیبایى است.
این مسئله جزء فرمولهای ساختاری انسان است و نیازی به اثبات ندارد . اما در کیفیت انجام آن شاید بحث باشد .
تا به الآن فکر کرده اید که وقتی نیاز به تفریح دارید اغلب اوقات یک تفریح را به صورت تکراری انجام می دهید ؟
و زحمت فکر کردن، و آزمایش مدلهای جدید تفریحی را به خودتان نمی دهید ؟
بعضی وقتها لازم است که برای تفریح فکر کرد ، نقشه کشید و برنامه ریزی کرد . در مکان تفریح، مدل تفریح، مدت تفریح و ...
شاید معرفی بعضی از تفریحاتی که ممکن است بیشتر قابل دسترسی باشند خالی از لطف نباشد .

عکاسی در طبیعت




سوارکاری ( حتی به صورت تفننی )



تیراندازی در طبیعت ( چه با کمان چه با تفنگ های بادی )



طبیعت گردی



رفتن به پارک ها به همراه خانواده




بازی های پینت بال




مسافرت های یک یا چند روزه




جنگل نوردی



قایق سواری ( پارویی - پدالی - موتوری )




بازی های کامپیوتری سالم




مسابقات کارتینگ



رفتن به باغ وحش



رفتن به موزه ها



ماهیگیری البته برای کسب روزی

مطمئناً تفریحات زیادی هست که به صورت تصویری به اون اشاره نکردم و می تونه لحظات شاد و فرح بخشی رو برای ما به وجود بیاره .
شنا ، پیاده روی ، دوچرخه سواری ، کوهنوردی و دید و بازدید خانوادگی، شوخی و طنز پردازی ...
البته شوخی و بیان لطیفه باید به گونه ای باشد تا احترام و شأن دیگران نیز حفظ شود و به گونه ای نشود که خنده و شادی در یک جمع نتیجه تمسخر دیگران باشد.