هر وقت مشغولیات مختلفی دور و برشه زیاد تحویلم نمی گیره . بیشتر هم وقتی با کوچولوهای فامیل و اسباب بازیعهاشون مشغول بازی می شه . هر وقت صداش می زنم علی بیا بغل بابا ... اعتنا نمی کنه . خیلی وقتها باید به زور برم بیارمش . اصلا خیلی وقتها می رم دنبالش می کنم . اون فرار می کنه تا نگیرمش توی بغلم ...
با خودم می گم ای بی معرفت ... انگار نه انگار من باباشم ... اِ  اِ  اِ ببین چیجوری ما رو به حساب نمیاره وروجک .
وقتی وقت بازی تموم می شه و قراره از همبازی هاش دور بشه، با ناراحتی و گریه دل می کنه ، اصلا انگار نمی تونه دل بکنه .
وقتی داریم بر می گردیم توی  تاریکی، دست منو فشار می ده که نکنه ول بشه از دستش.
چند بار دستمو از عمد ول کردمو دویدم جلوتر و پشت دیوار قایم شدم تا ببینم همونی که وسط بازیش بهم محل نمی ذاشت الآن عکس العملش چیه ؟
اونم وقتی به هیچ کس امیدی نداشت!

                      
توی اون تاریکی وقتی  از همه نا امید بود اسم منو صدا میزد و وقتی میدید من از پشت دیوار اومدم بیرون انگار همه دنیا رو بهش دادن.
اون دوباره دست باباشو گرفت و دلگرم و امیدوار شد ... اما من رو در فکر فرو برد ...
گفتم داستان من و پسرم و خیلی از پدر و مادر ها و بچه هاشون  چقدر شبیه حکایت ما و خداست ...
خدایی که همیشه دنبال ما میدوه و ما از اون فرار می کنیم ...
آغوششو باز می کنه و ما با مشغولیات دنیا به اون بی اعتنایی می کنیم ...
و تا وقتی از همه جا نا امید نشیم وتوی تنگنا قرار نگیریم به یاد اون نمی افتیم . و این چرخه همچنان ادامه داره .

البته خود خدا هم اینو می دونه ... بالاخره خداست دیگه ... وقتی ما دلمون نمیاد کوچولومون صدامون می کنه توی تاریکی دستشو رها نکنیم اون که دیگه خداست ...
امان از این مشغولیت های دنیا که خدا رو اینجوری به درد دل وا میداره ...
فکر می کنم این یه درد دل باشه
 او کسى است که شما را در خشکى و دریا مى‏گرداند، تا وقتى که در کشتیها باشید و آنها با بادى خوش، آنان را بِبَرَند و ایشان بدان شاد شوند (بناگاه) بادى سخت بر آنها وزد و موج از هر طرف بر ایشان تازد و یقین کنند که در محاصره افتاده‏اند، در آن حال خدا را پاکدلانه مى‏خوانند که: (اگر ما را از این (ورطه) بِرَهانى، قطعاً از سپاسگزاران خواهیم شد.22

                                                                         
 پس چون آنان را رهانید، ناگهان در زمین بناحق سرکشى مى‏کنند. اى مردم، سرکشى شما فقط به زیان خود شماست. شما بهره زندگى دنیا را (مى‏طلبید). سپس بازگشت شما به سوى ما خواهد بود. پس شما را از آنچه انجام مى‏دادید باخبر خواهیم کرد23 - سوره مبارکه یونس