هر وقت لباسی رو بر تن جوونای شهرمون می دیدم که پرچم کشورهای دشمنمون روی سینشون نقش بسته بود، یا عکس فلان خواننده غربی یا خیلی چیزهای غیر متناسب با فرهنگمون افسردگی فرهنگی می گرفتم . همیشه برام سوال بود که روی سینه جوونای ما از این تصاویر یا حداقل پرچم کشورمون نیست .
یه روز با یکی از دوستان (چریک گرافیک ) داشتم درد دل می کردم که چرا جوونای ما تیشرتهایی با محتوای مذهبی و فرهنگ بومی رو بر روی سینه های خودشون استفاده نمی کنند . که برعکس پرچم کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس روی سینه هاشون نقش بسته .
گفتم حسن جان بیا روی شهدای خودمون کار کنیم بگردیم دنبال یه شرکت با تیشرت های قشنگ که این تصاویر رو بدیم روش چاپ کنند .
حسن هم برگشت گفت : سید جان طرح سید مجتبی علمدار رو  جوری می زنم که بچه سوسول های شهرمون هم ازش استفاده کنند .
حسن طرح قشنگش رو زد و انصافاً هم قشنگ زد .
و این طرح رو به صورت نمادین روی یک تشرت دیگه با فتوشاپ کار کرد . ( یعنی در واقع این طرح روی هیچ تیشرتی چاپ نشده )



نوبت ما شد که بگردیم دنبال نمونه موسساتی که کار اینجور چاپ ها رو انجام می دن .
از اصفهان و جاهای دیگه ...
نمونه تیشرتهایی برامون فرستادند که یا کیفیت چاپ، خوب نبود یا تیشرت ها بدقیافه و پلاستیکی جوری که واقعاً نمی شد مدت زیادی اون رو پوشید .
نتیجه بر این شد که دستگاههای چاپی که می تواند بر روی تیشرت های با کیفیت چاپ خوبی داشته باشد گران است و به صرفه نیست .
و این طرح قشنگی که در همان شروع متوقف ماند .