شده تاحالا توی جمع هایی قرار بگیرید که عده ای در اون جمع بخوان در قالب تمسخر و دست انداختن خنده و شادی رو به اون فضا حاکم کنند ؟ و به قول معروف با هم خوش باشند ؟

شده ؟
تجربه 
شاید شما جز کسانی باشید که عموما مسخره می کنید یا مورد تمسخر واقع میشید . شاید هم هیچ کدام .
من شاید بعضی اوقات این اتفاق برام افتاده نه اینکه مورد تمسخر واقع بشم اما شده که با هدف شوخی مورد اذیت قرار بگیرم ! و در ادامه خنده و شادی چند نفر .  البته من بعضی اخلاق رو در خودم قانون کردم . یا حداقل تلاش می کنم که اون رو اجرا کنم .
مثلاً اینکه کسی رو مسخره یا اذیت نکنم که بخوام شاد باشم . اما آدم شوخی هستم . شوخی هایی که باعث شادی می شه . نه عده ای را شاد و عده ای را ناراحت !
سعی می کنم دروغ نگم .
اینکه حواسم باشه که غیبتی توی اون جمع صورت نگیره . یعنی هم نشنوم و هم غیبت نکنم .
اینکه همکاری گروهی در اون جمع صورت بگیره . یعنی زحمت به دوش کسی بیش از بقیه نیوفته . سعی می کنم همکاری کنم و ... و اینها همه اش در راستای همون سخن زیبا و حیاتی است که هر چه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند .
البته حتماً نقص های زیادی دارم که شاید خیلی هاش اعصاب خردکن باشه . چه برای همسرم یا دیگران !
اما از بحث دور نشم ... این رو برای این گفتم چون خیلی از بدی ها رو برای خودم نمی پسندم پس دوست ندارم در برابر من هم صورت بگیره .


علت این اتفاق چیه ؟ (یعنی همون مورد تمسخر واقع شدن یا مورد اذیت قرار گرفتن)
1 – شاید اون شخص مورد تمسخر برای خودش خط قرمزی در رابطه با میزان صمیمیت با افراد دیگر تعریف نکرده و با همه می خواد یک جور باشه .
2 – شاید اون در برابر زبان بازی دیگران اعتقادی به زبان بازی و تمسخر متقابل نداشته باشه ! بنابراین مورد حمله واقع می شه .
3 – شاید جبهه نگرفتن اون و صبور بودن زیاد از حد موجب این مسئله می شود .
4- شاید خیلی خرابکاری می کنه ! یا سوتی می ده !
5 – شاید شوخی های زیاد خودش در زمان های مختلف این عکس العمل را به همراه دارد !
به نظر شما در کدام یک از این بندها مسخره کردن یا اذیت کردن جایز هست ؟
نتیجه گیری :
1 - بعید می دونم رفقای صمیمی (منظور صمیمیت و رفاقت دلی است ) که شخصیت و آبرو و احساسات دوستشون براشون مهمه دست به این کار بزنند پس کسانی که دست به این کار می زنند رفیق دلی نیستند . یعنی از درون باهات دوست نیستند . بلکه این دوستی یک دوستی با ریشه ضعیفه .
2 - باید با هر کسی یک خط قرمزهایی تعریف کرد . حد صمیمیت باید مرزبندی بشه .
3 - باید به موقع ناراحتی را ابراز کرد و همینطور خوشحالی را .
4 - باید بابت این موضوع تذکر داد حتی به قیمت ناراحتی شخص مقابل .
و باید ...
یکیشم شما بگید ...

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى? أَنْ یَکُونُوا خَیْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى? أَنْ یَکُنَّ خَیْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولَ?ئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ*(حجرات، آیه 11)

اى اهل ایمان! نباید گروهى گروه دیگر را مسخره کنند، شاید مسخره شده ‏ها از مسخره کنندگان بهتر باشند، ونباید زنانى زنان دیگر را [مسخره کنند] شاید مسخره شده‏ها از مسخره کنندگان بهتر باشند، و از یکدیگر عیب‏جویى نکنید و یکدیگر را با لقب هاى ناپسند صدا نزنید؛ بد نشانه و علامتى است اینکه انسانى را پس از ایمان آوردنش به لقب زشت علامت‏گذارى کنند و کسانى که [از این امور ناهنجار و زشت] توبه نکنند ستمکارند