جانا سخن از زبان ما ميگويي!!
سيد! لينک شديد
از ساري!!

سلام عليكم ،خدا قوت...

فك نكنم مسئله اينقدرام حاد باشه ها؟همه نوشتن شهر ما اينجوري نيس،گفتيم مام بگيم تا اونجايي كه ما عمر از خدا گرفتيم چنين چيز شايعه اي رو در ديار علويان نديديم!!!نه تو اقوام نه دوستان...اكثرا براساس همون اعتدال پيش ميرن،الان كه ديگه گذشته دوران ا بار در هفته ...مخصوصا خانوتده مذهبي ها كه ديگه آگاه شدن...

مهم رعايت حدو حدوده كه آموزششم به عهده خانواده هاست...

ياحق

من و همسرم هم در خانواده هاي معتقد بزرگ شديم اما با رفت و امد و ماندن در كنار يكديگر هيچ مشكلي نداشتن
تو مشهد كه اين طوري بقيه ي جاها رو نميدونم

خوشبحالت كه دغدغه هاي فرهنگي رو فقط اين موضوعات ميدوني

احسنت به شما. اولين بار است اين نکته را در فضاي عمومي مي بينم. خيلي نکته جدي و تاسف باري است.

سلام
به نظر من اتفاقا خيلي هم خوبه
ميدونيد چرا چون دوران عقد دوران شناخته شايد تو ي اين دوران متوجه بشند که اشتباه انتخا ب کردند و راحت و بدون دردسر و ماجراهاي ديگر از هم جدا شده و شانس ازدواج دوباره انتخاب درست پيدا کنند
اگه اين سخت گيري ها نباشه پيامد هاي بدي بعدش به وجود مياد
ميتونند برند بيرون گردش اما همخابي نکند و اين عمل رو به بعد از عروسي موکول کنند
اين درسته
من همينجا از همه خانواده ها تشکر به عمل ميارم و ميگم دمتون گرم چيزي که شما در خشت خام ميبنيد ما صد سال هم بگذره نميبينيم
حالا خيلي اينا عجله دارند پاشند برن زود عروسي بگيرند يا دوران عقد رو تبديل به دوران نامزدي بکنند و عقد نکنند بعد يوهو برند عروسي بگيرند:)

نگاه نظر ديگران هم تقريبا با من يکي است

ما مي بينيم پرونده هايي که آقا در دوران عقد ، به قول شما طعم شيرين ازدواج را چشيده و بعد از سيراب شدن ، تازه چشم باز مي کند مي بيند ،همسرش آن دختري نيست که مي خواسته است.
قطعا بدانيد قديمي ها ديده اند و شنيده اند که قاعده و قانوني براي خود دارند.
که مي گويند حرفشان را بايد با آب طلا نوشت.
دوستي مي گفت پدرم ، در زمان عقد خيلي اذيت شده بود.
دائم به مادرم مي گفت اين رسومات اشتباه است اما حالا که مو سفيد کرده است و دخترانش به سن ازدواج رسيده اند، مي گويد بايد دست پدرخانمم را ببوسم!

حالت اول( وضعيت کنوني جامعه ي ما): متاسفانه وقتي ما به دلايل غلط فرهنگي ، فرصتي را براي آشنايي زوجين ، قرار نمي دهيم. و تا بله گرفته مي شود خانواده اصرار به عقد و خواندن صيغه محرميت دارند، دوران عقد مي شود دوران آشنايي!!
و حالا اگر در اين دوران آشنايي، به قول شما روابطي صورت بپذيرد و تازه بعد از ان خانم و آقاي عروس و داماد متوجه اختلافات شان بشوند چه راهکاري ارائه مي دهيد؟!
البته آقا که وضعش مشخص است! در جامعه ي ما کسي بر او خرده نمي گيرد اما همه ي سرکوفتها مي شود از آن دختري که حالا زن مطلقه اي محسوب مي شود. قطعا شما هم براي ازدواج او را انتخاب نخواهيد کرد.

حالت دوم:
فرهنگسازي بشود. دختر و پسر با حفظ حد و حدود، روباطي داشته باشند با عقايد هم آشنا بشوند، اگر به نظرشان رسيد به درد هم نميخورند انگي به خانواده ي دختر و دختر نچسبانند.
بعد از توافق و آشنايي به لحاظ فرهنگي و اعتقادي و حتي روانشناسي، عقد کنند ، روابط هم داشته باشند!

سلام.

پست به جايي گذاشتيد.

با اينکه سنم براي اين جور مسايل کمه اما چند روزي يه سري مسايل که بي شباهت با عنوان پستتون نبود ذهنمو مشغول کرده بود.

اجرتون با خدا.

خانواده ها وقتي پسرشون رو دوماد ميكنن مشكلي ندارن با رفت و آمد و.. اما وقتي دختر عروس ميشه ميگن پسر فرق داره!!!
گاهي بايد حق داد بهشون...گاهي هم نه... اما بايد بدونن كه جواب اين سخت گيري هاشون رو يه روزي ميدن و هيچ وقت نميفهمن كه براي چي بوده اون جواب...

متاسفانه اين مسائل گريبان همه خونواده هاي سنتي رو ميگيره!از جمله شرايطي که خودم توش بودم...
واقعا نميدونم ريشه ش تو کجاست!؟؟؟

مطلب خيلي خيلي به جا و مناسبي رو مطرح کرديد.
مطلبي که متاسفانه يک معضل جامعه هست. به نام غيرت به نام فرهنگ به نام آداب و رسوم خيلي کارهايي که اسلام هم نميپسندد انجام مي گيرد اون هم تحت لواي اسلام .........
در جامعه ما سن ازدواج بالا رفته .... تولد فرزندان نسبت به قبل کمتر شده . نسل شيعه متاسفانه با توجه به اينکه تک همسري و جديدا هم تک فرزندي مد شده ، به شدت افت کرده .
به نظر من در باره اين مسائل دولتمردان و حوزه ها بايد تلاش جدي داشته باشند. مهريه بالا که فقط و فقط مايه دردسر هست و يکي از عوامل عدم ازدواج بايد حل بشه که ........ ازدواجهاي اشتراکي و ........... هم در جاي خود مايه فحشا و.........است.
به اميد اينکه به نقش خانواده به عنوان استحکام زندگي بيشتر اهميت داده شود.
اگر بخواهم درد دل از اين موارد بکنم مطلب زياد هست .
پس بگــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــذريم.