از نظر من که منطقي است: مشکل اصلي تار موي خوانده نيست! مشکل بحران هويت و بي اعتقادي و عدم التزام خواهان است. گفتم که احترام به ديگران در بلاد کفر بيشتر رعايت مي شود. زنان (چه بي حجاب و چه با حجاب) امنيت بالايي دارند. نگاه آلوده بسيار کمتر است. چرا؟ چون در اين سالها ياد گرفته اند که به اصولي معتقد باشند. ما چرا ملتزم نيستيم درحاليکه از نظراصولي، ما دين بسيار مترقي داريم: زيرا در اين سالها دين فداي سياست شده، چون سليقه ايي اجرا شده و اصول ناب آن مغفول مانده و همه اينها دستاورد رواج ريا در مملکت است. براي مثال: اگر ديکتاتوري و ظلم و قتل عام بد است، چرا مبارزه با آن در مصر و ليبي و بحرين مي شود بيداري اسلامي ولي در سوريه مي شود توطئه استکبار.درحاليکه انصافاً شرايط کاملاً مشابه هم است. آيا اين سليقه نيست؟ آيا اين با موازين دين سازگار است؟ جوان ايراني دچار سوءتفاهم نمي شود؟ چگونه به ديگر حرف هاي مبلغ اعتماد کند؟ اين حرف ها کجايش غيرمنطقي است