تقريبا همه قوبل دارند که آزادي هر کس تا اونجاست که آزادي ديگران خدشه دار نشه.
فقط اون چيز که بايد دربارش بحث کنيم اينکه مرزهاي حريم شخصي و آزادي ديگران کجاست.
متاسفانه جو غالب و نه اکثريتي در جهان وجود داره که ديگران رو مجبور مي کنه با مرزشناسي يه عده اقليت بي قيد و بند آزادي شخصي رو تعريف کنن. آزادي در حداقلي ترين نگاه يک چيز بومي است و در هر جايي با جاي ديگه فرق مي کنه. و حتي به نظر من تعيين آزادي رو کثرت و فرهنگ بومي هم نمي تونه تعيين کنه! به قول شهيد مطهري آزادي و حقوق انسان چيزي نيست که با قيام و قعود نمايندگان مجلس به تصويب برسه يا انکار بشه. بالاتر از همه ي اين ها بايد فلاسفه و علما با بحث هاي استدلالي آزادي ها و حقوق رو بشناسند. و در حقيقت فلسفه حکومت ولي فقيه همينه. حاکميت انديشه صحيح الهي توسط يک خردمند.
عزيز باشي معزز.