سلام. به نطر من آشنايي خوب است اما اوب خواستگاري و بر طبق خواسته آقاپسر، ارتباطات آغاز بشه. اون هم نه بي چارچوب.
خب در شهرستان ها خيلي اين گام بلندي است! يعني بايد بلافاصله صيغه محرميت بخوانند چون حرف و حديث و..
اما در شهرهاي بزرگ، خانواده ها همکاري کنند، شب نشيني بروند !مسافرت دسته جمعي تا اين شناخت کامل بشه. چون در صحبت کردن صرف به خصوص جوان تر ها يک سري آرمانها لحاظ مي شود که شايد بعدها درست از آب در نيايد.مثلا مي شنويم دختر مي گويد فقط تحصيل مهم است و کمال به سوي خدا و خريد عقد محدود و..
اما بعد توي زندگي يک چيزهاي ديگر هويدا مي شود!
نميدانم چطور بگويم. اما وقتي دختر و پسري ازدواج مي کنند بايد بدانند طرف زميني است از خانواده ديگر با تربيت ديگر. قرار نيست کسي عوض بشود . مثل او بشود. قرار است هر کسي ساز خودش را بزند اما ملودي اين دو ساز ، زيبا باشد.